Przerażająca zdrada. Utracona nadzieja. Triumfalne zwycięstwo – porywający finał cyklu „Kroniki Atlantydy”.
Nefertari ginie z rąk Seta, ale wampiryczna córka Platona daje jej kolejne życie… Nefertari nie może się odnaleźć w wampirzym ciele, chociaż po transformacji zyskała nowe moce i umiejętności. Nie znosi jednak dotyku innej istoty, nie toleruje bliskości, a poza tym obawia się, że żądza krwi zmusi ją do wyrządzenia krzywdy najbliższym, dlatego odpycha od siebie i Azraela, i Kimmy.
Na dworze Saidy nie mogą się otrząsnąć po zdradzie Seta. Zaufali mu, a on znowu zdradził. Wszyscy nieśmiertelni planują zemstę. Nefertari postanawia uciec, zakraść się na dwór Seta, który przejął pierścień ognia i ogłosił się królem demonów, i zabić go z zimną krwią, a także przejąć pierścień. Udaje jej się dotrzeć do Gehenny, jednak tam sprawy okazują się bardziej skomplikowane.
Czy Set naprawdę jest tym, za kogo jest uważany?
Zabił Nefertari, ale być może kierował się dobrem wyższym?
Fascynująca, magiczna opowieść o odwadze, walce i miłości, która jest silniejsza niż wszystko. Pradawna waśń, zaginione insygnia i moc uczuć w pociągającej, fantastyczno-przygodowej oprawie.
RECENZJA
Czym jest miłość w obliczu śmierci? Marah Woolf powróciła z przytupem na polski rynek wydawniczy z zakończeniem bestsellerowej trylogii „Kroniki Atlantydy”. Nefertari i Azrael po raz ostatni staną do druzgocącej walki o własną przyszłość, mierząc się z potężnymi przeciwnikami, którzy nie cofną się przed niczym, aby wszechmocne artefakty trafiły w ich ręce. „Korona popiołów” jest pełna tajemnic, niespodziewanych zwrotów akcji, wzruszających pojednań i wyciskających łzy historii. Walka, miłość, strata, pojednanie – finałowy tom trylogii zabierze was w niesamowicie zawiłą podróż, która na długo pozostanie w waszych sercach. Czy jesteście gotowi, aby poznać dalsze losy nieustraszonej poszukiwaczki skarbów?
ZDRADA
Nikt nie spodziewał się tego, co się stało. Nefertari zginęła z ręki Setha, który od samego początku kłamał. Wszystkie łzawe historyjki, godziny spędzone na bolesnych rozmowach okazały się kłamstwem. Sethowi zawsze zależało tylko na władzy. Nefertari zginęła, ale nie na długo. Córka Platona przywróciła ją do życia, ale jednocześnie odebrała jej człowieczeństwo. Poszukiwaczka insygniów obudziła się w nowym ciele wibrującym od potężnej mocy, a Azrael nie był w stanie jej pomóc…
TRANSFORMACJA
Nefertatri nie potrafiła się odnaleźć w nowej rzeczywistości. Nawet najlżejszy dotyk powodował u niej niewyobrażalny ból. Aby zapanować nad ogarniającą wampirzycę żądzą krwi, została zamknięta w pokoju i przykuta łańcuchami do łóżka, aby nie mogła nikogo skrzywdzić. Azrael starał się, jak tylko mógł, aby pomóc jej odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Dni mijały, a w jej sercu narastała nienawiść do tego, który odebrał jej życie. Nefertari czekała cierpliwie, aż pewnego dnia nadarzyła się okazja do ucieczki.
WALKA
Nefertari z małą pomocą uciekła z zamku Saidy i wyruszyła w drogę do piekielnej otchłani, aby raz na zawsze zakończyć żywot Setha. Żmudna podróż okazała się pełna niebezpieczeństw, ale to, co spotkała w krainie rozpaczy, zachwiało jej postanowieniem. Znienawidzony egipski bóg ukrywa wiele tajemnic, a jedną z nich był powód pozbycia się ludzkiej powłoki przez Nefertari. Wśród lawirowania pomiędzy mieszkańcami piekielnego dworu Seth i wampirzyca muszą zacząć współpracować, aby uratować to, na czym tak bardzo im zależy. Co stanie im na przeszkodzie? Czy Nefertari uda się odzyskać utracone insygnia? Jaka przyszłość czeka Nefertari i Azraela?
„Korona popiołów” to trzeci tom niesamowitej serii „Kroniki Atlantydy”, w której zwykła śmiertelniczka wyrusza na poszukiwania starożytnych insygniów, które stanowią jedyną szansę na odzyskanie utraconej ojczyzny przez Nieśmiertelnych. Marah Woolf w finałowej powieści, od pierwszych stron, gra na emocjach czytelnika. Znajdziecie w niej wiele zwrotów akcji, interesujących nowych bohaterów, a przede wszystkim prawdę o wydarzeniach z przeszłości, które doprowadziły Nieśmiertelnych do zguby. W ostatnim tomie historia Nefertari i Azraela nabiera tempa. Przyjaciele zmieniają się we wrogów, a wrogowie stają się sojusznikami. Trzeci tom jest niezwykle zawiły, a powolne rozplątywanie coraz to kolejnych węzłów jest gwarancją udanej lektury.
W „Koronie popiołów” autorka skupiła się na ukazaniu złożoności postaci, zarówno głównych bohaterów, jak i tych pobocznych. Próby odnalezienia się w nowym ciele przez Nefertari są niezwykle emocjonujące. Ból przy najdrobniejszym dotyku, utrata człowieczeństwa, strach przed wyrządzeniem krzywdy najbliższym – poszukiwaczka skarbów przechodzi przez całe stadium emocji. Nowe życie wywołuje w niej lęk, a nienawiść prowadzi ją na stronę destrukcji. Natomiast Azrael zyskuje w oczach czytelników swoją niezachwianą wiarą w ukochaną, a także odwagą towarzyszącą mu na każdym kroku tej niezwykle bolesnej podróży. Obserwowanie, jak Nefertari umiera i odradza się ponownie w znienawidzonym ciele, a także poczucie zdrady w stosunku wydawać by się mogło dopiero co odzyskanego przyjaciela, wywołują w archaniele wiele emocji. Czytelnicy mają okazję bardziej poznać jego historię i zastanowić się nad motywami jego czynów.
Marah Woolf dużą uwagę przykłada do rozwinięcia historii Horusa i Kimmy, którzy poprzez ciągłą walkę coraz bardziej zbliżają się do siebie. Pytanie brzmi czy będą w stanie pozbyć się swoich lęków i zawalczyć o miłość. Najbardziej zaskakującym bohaterem finałowego tomu jest Seth – wzgardzony przez wieki, znienawidzony zdrajca, którego historia jest niezwykle złożona. Odkrycie prawdy stojącej za jego czynami jest niezwykle bolesnym doświadczeniem, co jednocześnie powoduje, że trudno jest o nim zapomnieć. W „Koronie popiołów” autorka odkrywa przed czytelnikami wiele tajemnic, które sprawiają, że bohaterowie wydają się bardziej realistyczni.
Trylogia „Kroniki Atlantydy” zachwyci wszystkich wielbicieli fantastyki. Historia Nefertari i Azraela od pierwszych stron zabiera czytelnika do magicznego, pełnego niebezpieczeństw świata Nieśmiertelnych, którzy nie cofną się przed niczym, aby odzyskać utraconą ojczyznę. „Korona popiołów” stanowi wspaniałe zakończenie trylogii, a jednocześnie zachęca do sięgnięcia po inne powieści autorki. Nie ukrywam, że odczuwam pewien niedosyt. Chciałabym, aby Marah Woolf poświęciła osobne książki dla reszty bohaterów, ponieważ już od pierwszego tomu skradli moje serce. Mam nadzieję, że jeszcze kiedyś będę miała okazję powrócić do tego czarującego świata. Jeśli rozglądacie się za zaskakującą trylogią z motywem zaginionej Atlantydy, pełnej magicznych stworzeń i artefaktów to nie musicie szukać dłużej. Sięgnijcie po „Kroniki Atlantydy” i zanurzcie się świecie jakże potężnej magii.
Klaudia Aleksandra Grabowska
