Na czym polega fenomen twórczości Sarah Maas?

"Koronę w mroku" i tak już mam na półce, więc ta seria tak czy siak dostanie drugą szansę. Mimo to - już ten "Dwór mgieł i furii" bardziej mnie przekonuje. Zmartwiłaś mnie stwierdzeniem, że KwM jest podobna do pierwszej części. D: Celaena to jeden z tych najgorszych aspektów... I fakt, że w wieku 17 lat rozwydrzona dziewczynka jest siejącą postrach zabójczynią. XD No absurd. No cóż, przekonam się, a tymczasem czekam na kolejne wypowiedzi na temat: Na czym polega fenomen twórczości Maas. ^^

Ja również czytałam serię "Szklany tron", jak i "Dwór cierni i róż". Przyznam, że przy tej pierwszej dotrwałam tylko do trzeciego tomu. Pierwsza część podobała mi się najbardziej, ale z każdą kolejną coraz mniej, aż w końcu odpuściłam sobie. Nie było to jakoś złe, ale przeczytałam już mnóstwo młodzieżowych serii książkowych i miałam wrażenie, że czytam znowu i znowu to samo. Jestem wielką fanką takich powieści, ale ile można czytać o trójkątach miłosnych, o dziewczynie, która odkrywa magię, że sama jest wielką potęgą bla, bla, bla, czy ktoś się nie spodziewa zakończenia? Na dodatek postaci tworzone przez Sarah J. Maas są bardzo słabe. Każda mnie irytuje (przejdziemy jeszcze do tego później). Według mnie Szklany tron mógłby się skończyć na pierwszym tomie i byłabym zachwycona, bo pierwszy bardzo mi się podobał.
A co do "Dwór cierni i róż" to moja opinia już troszeczkę się zmienia. Pierwszy tom był bardzo, bardzo słaby. Znowu irytująca bohaterka, znowu podobna historia. Jak mnie irytowało, że bohaterka ZAWSZE w trudnych sytuacjach nagle się ratowała. Zupełnie nagle, niespodziewanie, ktoś jej pomagał (NO KTO BY SIĘ DOMYŚLIŁ?!). I ta zagadka. O błagam was. Czy ktoś się nie domyślił rozwiązania? A autorka z bohaterki w ten sposób zrobiła najgłupszą idiotkę, jaką świat widział. Wplecenie tego morału, że miłość jest najważniejsza, bla, bla, bla...
No, dobrze przetrwałam to. I nadchodzi drugi tom. Ja się rozpływam. Nie wiem dlaczego, ale ja uwielbiam tę książkę. Mimo mojej lekkiej nienawiści do autorki to drugi tom uwielbiam. W końcu bohaterka nie jest irytująca, w końcu, ja już myślałam, że to będzie niemożliwe. No, i drugi główny bohater, rozpływam się. I świat przedstawiony. Gdyby nie on, to już bym wywaliła pierwszy tom przez okno. To odwrócenie roli, nowi bohaterzy, za to Sarah może mieć moje uznanie. Dlatego bardzo czekam na trzeci tom i jeśli ona da mi coś pokroju "Dworu cierni i róż", to obiecuję, że zamorduję.

Czytałam pierwsze trzy tomy Szklanego tronu i dwa Dworu. Książki może faktycznie nie są jakieś bardzo wybitne (Dwór podoba mi się bardziej), można zauważyć te same schematy wykorzystane w jednej i drugiej serii, ale czyta się je szybko, fabułę też mają nawet fajną. Niektórych bohaterów na prawdę można polubić. I właśnie w tym myślę, że tkwi sukces Maas.

Od "Dworu" nie mogłam się oderwać, a "Szklany tron" wiele tej serii nie ustępował